Na początku był chaos. Ludzie uciekają w popłochu, żołnierze strzelają na oślep. Nagle nastąpił Wielki Wybuch. Szczątki ludzkich ciał wirują bezwładnie w powietrzu. Później narodziły się gwiazdy. Żołnierze strzelają do mężczyzn, kobiet i dzieci. Wokół gwiazd zaczęły krążyć planety. Bezbronni ludzie padają, jak muchy. Wkrótce powstała Ziemia. Bezbronny starzec pada na kolana przed żołnierzem błagając o litość. Na Ziemi narodził się człowiek. Żołnierz strzela starcowi w głowę.
Chaos. Początek i koniec. Alfa i omega. Życie i śmierć...
Nie wiemy kiedy i jaki był początek, są pewne teorie ale czy my, istoty o tak ograniczonej percepcji, jesteśmy w stanie pojąć coś co jest poza znaną nam rzeczywistością? A kiedy i czym będzie koniec? Wszechświat wciąż się rozszerza, tylko jak to pojąć jeśli nawet dziś są ludzie, którzy uważają, że Ziemia jest płaska? Żyjemy tak sobie jak te mrówki, nie mając pojęcia co dzieje się wokół nas.W naszym ludzkim, ziemskim wymiarze początek i koniec i mamy zdefiniowane, choć w kwestii końca znów zdania są podzielone. Ile razy doprowadziliśmy już cywilizację do upadku, ile razy świat zaczynał od nowa? Podobno trzy razy, teraz zbliżamy się do czwartego końca ludzkiej cywilizacji. Myślę, że za każdym razem było tak samo, gubiły nas chciwość, samolubność, pycha i głupota. Rozwój duchowy nie szedł w parze z rozwojem techniki, wielość religii i fanatyzm oraz kult mamony - to już było i to znów nas zgubi.
OdpowiedzUsuńLudzie zawsze będą błądzili po omacku, ale nawet wtedy można wyciągać odpowiednie wnioski. Chociażby z historii, która powinna być dla nas nauczycielką życia. Problem w tym, że nie jest. Cały czas popełniamy te same błędy i to doprowadzi nas kiedyś do zguby. Prędzej czy później nasz czas na tej planecie się skończy. Niestety stawiam na to, że będzie to z naszej winy. Broń nuklearna, terroryzm, ocieplenie klimatu. Mamy zbyt wiele okazji, żeby samemu doprowadzić do naszego upadku.
Usuń